In mijn commentaar van vorige week gaf ik aan dat de AEX na een korte uitschieter boven 316 waarschijnlijk weer zou dalen om dan de dagcyclus rond 302-304 af te sluiten. Je hoeft geen beurskenner te zijn om te zien dat de prognose voor deze week niet correct was, want de AEX noteert thans dik boven 320 punten.

De glazen bol van deze lijnentrekker was duidelijk even beslagen. Dat komt voor en zal ook in de toekomst nog wel eens voorkomen. De beurs is te complex om een loepzuivere prognose te kunnen maken en dat geldt natuurlijk met name naarmate de prognose betrekking heeft op een relatief kort tijdbestek zoals een week. Bij een korte prognose is het feitelijk altijd goed of fout omdat de foutenmarge klein is. Naarmate een prognose of een scenario gericht is op een langere periode is de toegestane tussentijdse afwijking groter. Dat is prettig voor mij maar saai voor u als lezer, want u wilt natuurlijk niet elke week hetzelfde lezen en dus probeer ik mijn scenario voor de langere termijn af te wisselen met kortere prognoses.

Wat mij opvalt en wat ik zelf niet helemaal begrijp is het feit dat de aandelenindices al weken lang fors stijgen en tegelijkertijd de rentes zo laag blijven. De stijging van de aandelenindices is, gezien vanuit het cyclusconcept en de nieuwe weekcyclus, niet zo vreemd en heb ik destijds zelf ook al verwacht. Je zou echter denken dat marktpartijen een keuze maken tussen risico nemen of risico mijden. Waar we echter aan de ene kant zien dat aandelen blijkbaar gewild zijn (immers, beleggers zijn bereid er al wekenlang hogere prijzen voor te betalen) zien we aan de andere kant dat beleggers ook bereid zijn hun geld tegen een negatieve rente toe te vertrouwen aan Noord-Europese landen. Dat duidt op een duidelijke risico aversie, want je legt er geld op toe in ruil voor een zogenaamde veiligheid. Hoe valt dat te rijmen? Wie heeft er gelijk? Ik weet het niet op dit moment, hoewel obligatiebeleggers over het algemeen een beter ‘track record’ hebben wat betreft het inschatten van risico.

Columnist Rob Koenders schreef er gisteren nog een uitstekende column over en ik kan mij daar alleen bij aansluiten. Voorlopig echter stijgen de aandelenindices en ontstaat bij sommige lezers de vraag in hoeverre mijn negatief scenario voor de rest van dit jaar wellicht al bijgesteld moet worden.

Welnu, daar kan ik kort over zijn: dit scenario hoeft niet aangepast te worden, behalve natuurlijk de visie op hele korte termijn, want ik verwacht niet dat we snel een stand rond 302 in de AEX zien. Feit is dat we op zoek zijn naar een top en ik deze top ergens in juli maar waarschijnlijk pas augustus verwacht. De Amerikaanse beurzen kunnen zelfs nog een nieuwe ‘high’ voor dit jaar maken omdat deze sterker presteren en voor de AEX ga ik ervan uit dat de top rond 337 al gezet is en niet wordt overschreden. Deze moet de transitie van stijgend naar topvorming en dan dalend nog maken en dat kan best even duren, maar tot nu toe valt alles nog binnen de markt van het toelaatbare, behalve dan als ik de afgelopen week afzet tegen mijn kortetermijn prognose. Bovendien, en dat is uitermate belangrijk en heb ik al vaker geschreven, een visie is geen positie. Voor een positie dient de markt een duidelijk signaal te geven dat de visie correct is. In casu, dat er een top gezet is. Een ieder die dus nu al short zit heeft daarom te vroeg gehandeld en anticipeert op een bepaalde koersbeweging in  plaats van te reageren op dat wat de markt doet. Een belangrijk verschil.

Grafiek 1: Daggrafiek AEX-index met indicatoren.

Laten we tenslotte nog even naar de daggrafiek van de AEX kijken. Vanaf begin juni is de koers met meer dan 40 punten gestegen en gezien de beginfase van de weekcyclus (het begin van een cyclus is altijd het meest ‘bullish ) is dat op zich niet vreemd. Zelf had ik iets minder stijging verwacht, maar dat is inmiddels bekend. Ik heb onder de koers van 9 juli jl. een vraagteken geplaatst, aangezien het thans erg onduidelijk is in welke fase de huidige dagcyclus verkeert. Vorige week was duidelijk te zien dat de bestaande dagcyclus in de laatste fase zat, maar nu staan we dik boven de tussenliggende top zonder een duidelijk zichtbare cyclusbodem. Ik wil hier dus even afwachten hoe het korte plaatje zich ontwikkelt, hoewel wel duidelijk is dat de markt fors ‘overbought’ staat. Dat is echter op zich geen reden om van een forse daling uit te gaan. Normaal gesproken verwacht ik een correctie in prijs of tijd (laatste is dus even zijwaarts), maar zoals gezegd, een signaal dat de top er staat, heeft de markt nog niet gegeven. De beren moeten dus nog even geduld hebben.

 

Michael Ahrens houdt zich bezig met onafhankelijk beleggingsresearch en het ontwikkelen van cursussen en seminars. De informatie in deze column is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Michael Ahrens geven zijn mening weer in zijn hoedanigheid als columnist bij DFT.nl. Het is mogelijk dat Michael Ahrens op het moment van schrijven posities in genoemde fondsen heeft. Bezoek voor dagelijkse marktcommentaren www.cyclustrader.nl of volg Michael Ahrens via twitter (@cyclustrader).